Mirosław Bałka urodził się w 1958 roku w Warszawie. Mieszka i pracuje w Otwocku oraz Olivie. Rzeźbiarz, zajmuje się również rysunkiem i filmem eksperymentalnym. W 1985 roku ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie prowadzi Międzywydziałowe Studio Działań. Profesor nominowany przez Prezydenta RP w 2012 roku. Otrzymał Stypendium Miesa van der Rohe przyznawane przez Kunstmuseen w Krefeld. Jest członkiem Akademie der Künste w Berlinie.

Brał udział w ważnych wystawach międzynarodowych m.in.: Biennale w Wenecji (1990, 2003, 2005, 2013; w 1993 reprezentował Polskę), documenta 9 w Kassel (1992), Biennale w Sydney (1992, 2006), The Carnegie International w Pittsburghu (1995), Biennale w São Paulo (1998), Biennale w Liverpoolu (1999), Biennale w Santa Fe (2006). W 2009 roku zrealizował projekt How It Is w Turbine Hall, Tate Modern w Londynie. Jest autorem pomnika ofiar katastrofy promu Estonia w Sztokholmie (1998) a także realizacji przestrzennych, m.in. AUSCHWITZWIELICZKA, Kraków (2010) oraz HEAL, University of California, San Francisco (2009). W 2015 roku stworzył scenografię do opery Pawła Mykietyna Czarodziejska góra. W 2012 roku ukazał się zapis rozmów Mirosława Bałki z Zygmuntem Baumanem. Brał udział w wielu dyskusjach panelowych, m.in. Julianem Heynen, Andą Rottenberg, Kasią Redzisz, Anją Rubik, Josephem Rykwertem i Vicente Todoli.

W latach 1986–1989 razem z Mirosławem Filonikiem i Markiem Kijewskim tworzył grupę artystyczną Świadomość Neue Bieremiennost.

W 2015 roku wystawą Nerw. Konstrukcja w Muzeum Sztuki w Łodzi Bałka zainicjował cykl trzech dużych wystaw indywidualnych. Ich celem była próba retrospektywnego spojrzenia na dotychczasowy, ponad trzydziestoletni okres pracy twórczej. Kolejne wystawy odbyły się w roku 2017: CROSSOVER/S w Pirelli Hangar Bicocca w Mediolanie oraz DIE SPUREN w Museum Morsbroich w Leverkusen.

Wybrane wystawy indywidualne: Freud Museum, Londyn (2014); Centrum Sztuki Współczesnej, Vinzavod, Moskwa (2013); Akademie der Künste, Berlin; Centrum Sztuki Współczesnej, Warszawa (obie 2011); Museo Reina Sofía, Madryt; Staatliche Kunsthalle Karlsruhe (obie 2010); Museu de Arte de São Paulo, Museu de Arte Moderna Rio de Janeiro (obie 2007); Kunstsammlung Nordrhein Westfalen K21, Düsseldorf (2006); Museum of Contemporary Art, Strasburg (2004); Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa; SMAK, Gandawa (obie 2001); National Museum of Art, Osaka (2000); Museu Serralves, Porto (1998); Museet for Samtidskunst, Oslo (1997); Tate Gallery, Londyn (1995); The Lannan Foundation, Los Angeles (1994); Van Abbemuseum, Eindhoven; Renaissance Society – University of Chicago (obie 1992).

Jego prace znajdują się w najważniejszych kolekcjach muzealnych na świecie, m.in.: Tate Modern, Londyn; Van Abbemuseum, Eindhoven; MOCA, Los Angeles; SFMOMA, San Francisco; MOMA, Nowy Jork; Hirshhorn Museum, Waszyngton; The Art Institute of Chicago; The Carnegie Museum of Art, Pittsburgh; Museu Serralves, Porto; Moderna Museet, Sztokholm; Kiasma, Helsinki; Kröller-Müller Museum, Otterlo; EMST The National Museum of Art, Ateny; The National Museum of Art, Osaka; The Israel Museum, Jerozolima; Tel Aviv Museum of Art; Collection Lambert, Awinion; Middelheimmuseum, Antwerpia; Fundación Botín, Santander; Museum of Contemporary Art, Zagrzeb. W Polsce m.in.: Muzeum Sztuki w Łodzi; Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski, Warszawa; Zachęta – Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa; Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie; Muzeum Narodowe we Wrocławiu, MOCAK, Kraków; Galeria Labirynt, Lublin; Galeria Arsenał, Białystok; IVAM, Walencja; Museum Narodowe w Warszawie.